Забур жырлары 60
Құдайдың қорғауын сұраған мінажат
1
(Ән-күйдің жетекшісіне арналған, ішекті аспаптардың сүйемелдеуімен айтылатын Дәуіттің жыры.)
2
Уа, Құдай, айқайыма құлақ сала гөр,
Мінажатыма менің ден қоя гөр.
3
Сары уайымға салынды жан дүнием,
Өзіңе сиынамын жердің шетінен,
Шыға алмас шыңға мені шығаршы Сен.
4
Себебі бас сауғалар панам болып келесің,
Жаудан қорғайтын берік бекінісім Өзіңсің.
5
Уа, Құдай, мекеніңде мәңгі тұрайыншы,
«Қанатыңның астынан» тыным табайыншы,
6
Өйткені берген анттарымды Сен естідің,
Өзіңді қастерлейтіндермен бірге үлес бердің.
7
Патшаның ғұмыр жасын ұзарта гөр,
Ұрпақтан ұрпаққа жалғастыра гөр,
8
Уа, Құдай, алдыңда ол мәңгі билік құрсын,
Лайым рақым мен шындығың оны қорғасын.
9
Сенің атыңды әрдайым мадақтаймын,
Берген анттарымды күнде орындаймын.