Забур жырлары  51
Менмен дұшпан қаралағанда Құдайға сенім арту
1
(Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің насихат жыры.
2
Ол едомдық Доиқтың Саулға барып, Дәуіттің Ахимәліктің үйіне кіріп-шыққаны жайлы хабар жеткізген кезіне арналған.)
а


3
Ей, мықты жан, қылмысыңа неге мақтанасың,
Әйтсе де Құдай маған төгеді рақымын.
Ұзақты күн сен құрту жайлы ойланасың.
4
Өткір ұстарадай тіледі сенің тілің,
Өтірікті айтуға шеберсің өзің,
5
Зұлымдықты артық көресің жақсылықтан,
Алдауды да ақиқатты айтудан. //
6
Ей, алдамшы тіл, сен өзгенің жанын
Жаралайтын сөзді айтуды ұнатасың!


7
Содан да Құдай сені мәңгі құртады,
Үйіңнен күшпен қуып шығарады,
Тірілер арасынан аластатады. //
8
Әділдер мұны көріп қайран қалады,
Былай деп келекелейді сол арамды:
9
«Міне, Құдайды паналамаған жан,
Қайта, мол байлығын арқа тұтқан,
Зұлымдықпен одан бетер нығайған».


10
Ал мен Құдайдың киелі үйінің
Ішінде жасыл зәйтүндей өсіп-өнемін,
ә
Құдайдың рақымына мәңгі сенемін.
11
Уа, Ием, Сені игі істерің үшін
Халқыңның алдында дәріптеймін,
Ізгі мейіріміңе сүйенемін.
б

а  Пат1 21:7; 22:9.

ә  Зәйтүн ағаштары жүздеген жылдар бойы жасап, жұрт жемістерінен нәрлі майын сығып алады (Мыс 27:20; Ерм 11:16; Ош 14:6).

б  Яки: Сені істегенің үшін дәріптеп, Өзіңе бағышталған адамдарыңның алдында ізгі есіміңе үмітімді артамын.