Жаратқан — нұрым менің, құтқарушым да,

Кімнен мен қорқамын солай болғанда?

Жаратқан — өмірімнің берік қорғаны да,

Кімнен үрейленемін солай болғанда?

Мені жалмауға зұлымдар таяп қалса,

Қарсылас, жауларым маған бас салса,

Өздері-ақ сүрініп, жығылады да.

Мен қорықпаймын, әскер қоршап алса да,

Үмітім үзілмес, ол маған лап қойса да.

Иемнен бір-ақ нәрсені сұрадым,

Тек мынау ғана менің аңсағаным:

Өмір бойы Оның үйінде болсам,

Жаратқан Иенің көркіне қарасам,

Ғибадатханасында ойланып-толғансам.

Өйткені менің басыма күн туғанда

Ол тасалайды мені тұрағында,

Жасырады өз құпия орнында,

Аман сақтайды биік тау құзында.

Сонда қоршаған жауымнан биік тұрамын,

Иемнің киелі үйінде шаттанамын,

Қуана Оған сый-тартулар бағыштаймын,

Ән-жырымды Жаратқан Иеге арнаймын.

Өзіңе сиынған даусыма құлақ түрші,

Уа, Ием, рақыммен жауап бере көрші.

Сен «Алдыма келіп, сиыныңдар» дедің,

Саған шын жүректен жауап беремін:

«Уа, Ием, сиынып алдыңа келемін».

Бет-жүзіңді жасыра көрме менен,

Ашумен бас тартпа мендей пендеңнен.

Қорғап-қолдаушым болып келесің Сен,

Жалғыз қалдырып безіп кетпе менен,

Уа, Құдайым, Құтқарушымсың Сен.

Бас тартса менен тіпті әке-шешем,

Қабылдайды мені Жаратқан Ием.

Уа, Ием, жолдарыңды маған нұсқай гөр,

Жауларыма бола ақ жолыңмен бастай гөр,

Жаудың еркіне қалдыра көрме мені,

Жалған куәлар өзіме қарсы көтеріледі,

Ашумен маған қоқан-лоқы көрсетеді.

Алайда мен мынаған нық сенемін:

Әлі де бұ дүниеде тірі жүремін,

Жаратқан Иенің мейірімін көремін.

Әрдайым Жаратқанға арт сеніміңді,

Батыл болып, нығайта түс жүрегіңді!

Әрқашан Жаратқанға арт сеніміңді!

а Немесе: Ғибадатханасына барып тұрсам.

ә Немесе: Жүрегім Сенің атыңнан «Бет-жүзіме назар аударасыңдар» дейді. Мен бет-жүзіңе назар аударатын боламын да, уа, Ием.