Забур жырлары 21
Азап шеккен жанның Құдайға жалбарынып, Оны мадақтауы
1
(Ән-күйдің жетекшісіне арналған, «Таң атқандағы жәрдем» әуенімен айтылатын Дәуіттің жыры.)
2
О, Құдайым, Құдайым менің!
Неліктен мені жалғыз қалдырдың?
Айқайлаған даусыма құлақ салмайсың,
Мені құтқарудан неге алшақсың?
3
Құдайым, күндіз шақырсам, жауап қатпайсың,
Түнде де айқайлап, тыным таппаймын.
4
Бірақ Сен киелісің, Исраил халқың
Сені мадақтайтын тағыңда отырасың.
5
Ата-бабамыз Өзіңе иланып жүрді,
Сөзіңе сенді, Сен де азат еттің.
6
Саған сиынып, олар құтқарылды,
Өзіңе сеніп ұятқа қалмады.
7
Ал мен адам емес, құрт іспетті қуатсызбын,
Жұрт ұрсып, елемейді мені халқым,
8
Көргендердің бәрі келекелейді,
Басын шайқап, балағаттап былай дейді:
9
«Ол Жаратқанға үмітін артқан екен,
Сол оны аман қалдырсын пәледен!
Жаратқан Ие разы болса оған,
Құтқарып алсын оны қиындықтан!»
10
Ал мені ана құрсағынан Сен шығардың,
Жас кезімнен Өзіңе иландырдың,
11
Туғаннан-ақ қолдауыңа мұқтажбын,
Өмір бойы Сенсің Құдайым менің,
12
Енді алыстай көрме менен Өзің.
Себебі азап-бейнет қалды таяп,
Қол ұшын берерім жоқ мені аяп.
13
Сүзеген бұқадай жау алды қоршап,
Башандық бұқадай жан-жақтан қыспақтап,
14
Ақырған арыстандай жемге құмартып,
Аранын ашады, маған қарсы шығып.
15
Күшім судай төгіліп, таусылды құрғап,
Сүйектерім буынынан қалды босап.
Кеудемде жүрегім балауыз құсап
Әбден балқып, елжіреп кетті босап.
16
Қыш құмыраның сынығына ұқсап
Күшімнен айырылып қалдым қурап,
Тілім қалды таңдайыма жабысып,
Өлім топырағына бердің мені қиып!
17
Төбеттердей жан-жақтан қыспақтады
Сол жауыздар, лек-легімен қоршап алды,
Аяқ-қолымды түйреп жаралады!
18
Сүйектерімді шыға алам санап,
Ал халық тұр маған қадала қарап.
19
Жау жамылғымды бөлісіп алады,
Киімім үшін жеребе салады.
20
Уа, Ием, Сен менен алшақтай көрме,
Күшім менің, тез келе гөр көмекке,
21
Өмірімді аман сақтап семсерден,
Құтқара гөр «төбеттердің» күшінен!
22
Құлақ сап, құтқара гөр «арыстанның
Араны» мен «мүйізінен бұқаның».
23
Атыңды бауырларыма білдіремін,
Қауым жиынында Сені дәріптеймін:
24
«Ей, Жаратқанды терең қастерлейтіндер,
Оны әрдайым мадақтай беріңдер!
Ей, Жақыптың бүкіл үрім-бұтағы,
Жаратқанды ұдайы дәріптеңдер,
Иә, Исраилдің бар ұрпақтары,
Иемізді құрметтей беріңдер!
25
Жарлының азабынан Ол жиренген жоқ,
Құдай бет-жүзін одан жасырған жоқ,
Қайта, құлақ салды шақырған даусына».
26
Сені мадақтаймын үлкен жиында,
Уәдемді орындап халқыңның алдында,
27
Жарлылар мейрамдап, тойынады да.
Құдайға сиынғандар мақтау айтсын —
Лайым жандарың аман-есен болсын!
28
Жер шетіндегілер де мұны ескереді,
Жаратқан Иеге бет бұрып дұға етеді,
Бар ұлттардың әулеттері бас иеді,
29
Себебі билік Жаратқанның қолында,
Ұлттардың Иесі Сол болып қалады да!
30
Жердің бар байлары тойына қатыспақ,
Жаратқанның аяғына жығылып сиынбақ,
О дүниеге аттанатын жандар —
Өмірі өткінші бүкіл адамдар
Оның алдында тізерлеп иілмек.
31
Келер ұрпақтар Оған қызмет етпек,
Барлығы Иеміз туралы естімек,
32
Содан Оның әділдігін дәріптеп,
Жаңа туған халыққа да паш етпек.
Себебі Құдай мұны бітірді Өзі істеп.