Забур жырлары  147

Халқына қамқоршы Жаратқан Иені дәріптеу

Уа, Иерусалим, Жаратқанды мадақта,

Уа, Сион, Құдайыңның даңқын асыра!

Қақпа ысырмаларыңды Ол нығайтқан,

Ішіңдегі халқыңды жарылқаған,

Таңдаулы астықпен оны тойындырады,

Шекараңа бейбітшілік орнатады.

Иеміз сөзін жер бетіне жолдайды,

Оның айтқандары лезде тарайды.

Жаратқан қарды мамықтай жаяды,

Қырауды да күлдей жерге шашады,

Бұршақты жұмыр тастай жаудырады,

Кім Оның аязына шыдай алады?

Кейін Ол бұйрығымен ерітеді мұзды,

Жылы жел соққызып, ағызады суды.

Иеміз Жақыпқа білдірді бұйрықтарын,

Исраилге заңдары мен жарлықтарын,

Басқа ешбір халыққа Ол мұны істемеді,

Олар Оның шешімдерін білмей келеді.

Лайым мадақтаңдар Жаратқан Иені!

а  Осы жырдың аяттары бірнеше шетелдік аудармаларда 147:12-20 деп белгіленген.

ә  Яки: Жаратқан Ие Жақыптың үрім-бұтағына (яғни Исраил халқына) білдірді сөздерін, Исраилге жарлықтары мен шешімдерін.

б  Яғни Жаратқан Ие Исраил халқына тапсырған Таурат заңы мен өзге хабарларын.