Забур жырлары  13
Құдайсыздарды сақтандырып, сенушілерді жігерлендіру
1
(Ән-күйдің жетекшісіне арналған Дәуіттің жыры.)


Ақылсыз адамдар «Құдай жоқ!» деп ойлайды,
Әбден бұзылған олар жексұрындық жасайды,
Әрі ешқайсысы да жақсылық жасамайды.


2
Жаратқан Ие көктен көз салады адамзатқа:
«Ақылды біреу бар ма бет бұратын Құдайға?»
Деп байқайды Ол.
3
Жоқ, бәрі тайып кетті теріс жолға,
Әбден бұзылды бірігіп барлығы да.
Жақсылық жасаушы ешкім жоқ, тіпті бір жан да.


4
Сұмдық жасайтындар ақылға келмес пе екен?
Халқымды олар нан жегендей жалмап кеткен,
Жаратқанға сиыну ойларына еш түспеген.
5
Ал оларды қорқыныш құрсаулайтын болады,
Өйткені Құдай әділ ұрпаққа жар болады.
6
«Әй, зұлымдар, күлесіңдер жарлының ниетіне,
Бірақ қолдап-қорғайды оны Жаратқан Ие!»


7
Құтқару Сионнан келсе екен Исраилге!
Жаратқан өз халқын тұтқыннан азат еткенде,
а
Жақыптың үрім-бұтағы қатты қуанады,
Иә, Исраил халқы шат-шадыман болады!

а  Яки: өз халқына игіліктерін қайтадан сыйлағанда (52:7; Заң 30:3).