Забур жырлары  128

Қыспақтаған жаудан қорғауды сұрау

(Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)

Жастайынан көріп келген қыспағы

Жайлы айтып берсін Исраил халқы:

«Жастайымнан мол көрдім қыспақты,

Алайда мені мүлдем жеңе алмады,

Жон арқамда айдағандай соқаны

Ұзынынан созылған атызы қалды.

Бірақ Жаратқан Ие әділетті,

Сұмдар салған кісеннен азат етті».

Сионды жек көрген дұшпандарының

Бәрі ұятқа қалып кері қайтсын,

Өспей жатып бірден қурап қалатын

Үй төбесіндегі шөпке олар ұқсасын:

Орақшының қолы соған талмайды,

Бау байлаушының құшағы да толмайды.

«Жаратқан Ие сендерді жарылқасын,

Бата береміз Жаратқанның атымен»

Деп қастарынан өткендер тілемесін!

а  Яғни Иерусалимді, оның ішіндегі Сион төбесін және ежелде сонда салынған киелі үйді әрі Дәуіттің әулетінің сарайын (86:2-3; 121:1-5; Түсіндірмені де қ.).

ә  Сол өлкедегі үйлердің төбелері жалпақ болғандықтан, олардың кейбір жерлерінде шөп те өсіп тұратын.