Забур жырлары 127
Құдай жолымен жүрген отбасының жарылқануы
1
(Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)
Жаратқан Иені қастерлейтін,
Оның жолдарымен жүретін
Әрбір адам қандай бақытты!
2
Еткен еңбегіңнің өнімін жейсің,
Құдай сені жарылқап, өркендейсің.
3
Әйелің сенің үйіңнің ішіндегі
Жемісті жүзім бұтасы секілді,
Ал ұл балаларың дастарқан басындағы
Зәйтүн ағашының өркендері сияқты.
4
Жаратқан Ие осылай жарылқайды
Өзін терең қастерлеген жандарды.
5
Сион тауындағы киелі үйінен
Жаратқан Ие сені жарылқай берсін.
Өмір бойы Иерусалимнің амандығын
6
Көресің һәм немерелеріңнің қызығын.
Исраилге тыныштық бұйырта көрсін!