Забур жырлары  126
Жақсылық атаулының бастауы — Жаратқан Ие
1
(Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын Сүлейменнің жыры.)


Егер Жаратқан үйдің құрылысын жарылқамаса,
а
Құрылысшылардың еңбегі түгелдей зая.
Егер Жаратқан Ие қаланы күзетпесе,
Қарауылшылар босқа тұрады күзетте.
2
Бекерге ерте тұрып, кеш жатасыңдар,
Нандарыңды көп бейнетпен табасыңдар.
Ал Жаратқан Ие сүйікті адамдарына
Бейқам тыныштық сыйлайды жандарына.
ә


3
Балалар — игілік Жаратқан Иеден келген,
Перзенттер — Оның сыйы рақыммен берген.
4
Адамның жас кезінде туған балалары
Жебелері іспетті жауынгердің қолындағы,
5
«Қорамсақтарын» солармен толтырған
Кісілер қандай бақытты болған,
Қарсыластарымен биге барғанда
б
Қалмайтын болады олар масқараға.

а  Немесе: Жаратқан Ие үйді салмаса; яки: Жаратқан Ие үрім-бұтақты сыйламаса (127:3; Пат2 7:16,27,29).

ә  Немесе: Жаратқан Ие Өзі сүйетіндеріне бейқам ұйқы сыйлайды (Жар 39:2-5,21-23; 49:25; Флп 4:6-7).

б  Яки: Олар қала қақпасының алдындағы алаңда қарсыластарымен (билерге жүгініп) сөйлескенде.