Матай  7
Басқаны айыптауға асықпай, әркім өз кемшілігіне назар аударсын
1
Құдай өздеріңе үкім шығармас үшін сендер басқаларға үкім айтпаңдар!
2
Себебі басқаларға қандай үкім айтсаңдар, өздеріңе де сондай үкім шығарылады. Сендер өзгелерге қолданған өлшем өздерің үшін де қолданылмақ.
а
3
Неге бауырыңның көзіндегі жаңқаны
ә
көре тұра, өз көзіңдегі бөренені байқамайсың?
4
Өз көзіңде бөрене тұрғанда бауырыңа: «Кәне, сенің көзіңнен жаңқаны алып тастайын» деп қалайша айта аласың?
5
Әй, екі жүзді! Әуелі өз көзіңнен бөренені алып таста! Бауырыңның көзіндегі жаңқаны содан кейін анық көріп, алып тастарсың.
6
Қасиеттілерді иттерге тастамаңдар, інжу-маржандарыңды шошқалар алдына лақтырмаңдар! Әйтпесе олар соларды аяқтарымен таптап, бұрылып келіп, өздеріңді жарып тастамақ.
б
Сеніммен сұрай беріп, тар қақпадан кіру
7
Құдайдан сұраңдар, сонда ол сендерге (мұқтаждарыңды) береді; іздеңдер, сонда табасыңдар; есікті қағыңдар,
в
сонда ол сендерге ашылады.
8
Себебі сұрай берген әркім алады, іздей берген табады, қағып тұрғанға есік ашылады.
9
Араларыңдағы қандай кісі нан сұраған баласына тас берер еді?
10
Не балық сұраса, жылан берер еді?
11
Сонымен, өздерің күнәкар бола тұра балаларыңа жақсылық жасауды білсеңдер, көктегі Әкелеріңнің Өзінен сұрағандарға жақсылық жасайтыны ешбір шүбәсіз!
12
Барлық істе де басқалар өздеріңе қалай істесін десеңдер, сендер де оларға солай істеңдер! Бұл Таурат пен Пайғамбарлар жазбаларының тәліміне сай.
13
Тар қақпадан кіріңдер! Тозаққа апаратын қақпа кең, жол да даңғыл. Онымен көп адамдар жүреді.
14
Ал шынайы өмірге апаратын қақпа да, жол да тар. Соны біразы ғана табады.
г
Ағаш жемісімен, адам ісімен танылар
15
Жалған пайғамбарлардан сақтанып жүріңдер! Олар сендерге қой терісін жамылып келеді, бірақ шынында олар — жыртқыш қасқырлар.
ғ
16
Оларды «жемістерінен» (яғни іс-әрекеттерінен) танисыңдар. «Шомырттан жүзім, ошағаннан өрік жинамас».
д
17
Сол секілді, әрбір жақсы ағаш жақсы жеміс, ал жаман ағаш жаман жеміс береді.
18
Жақсы ағаш нашар жеміс, нашар ағаш жақсы жеміс бере алмайды ғой.
19
Ал жақсы жеміс бермейтін әр ағашты кесіп тастап, отқа жағады.
20
Сол сияқты, адамдарды да «жемістерінен» танып білесіңдер.
21
Маған: «Мырза, Ие!» дейтін әркім емес, көктегі Әкемнің еркін орындайтындар ғана Оның Патшалығына кіре алады.
22
Көптеген адамдар қиямет соты күні
е
Маған: «Уа, Тақсыр Ие, Сенің атыңмен біз жұртқа Құдайдың хабарын жеткізбедік пе? Сенің атыңмен жындарды қуып шығарып, көптеген кереметтер жасамап па едік?» — деп жалынатын болады.
23
Сонда Мен оларға: «Сендерді ешқашан (өз адамдарым ретінде) таныған емеспін.
ж
Әділетсіздік істегендер,
з
Менен аулақ кетіңдер!» — деп ашық айтамын.
Таудағы уағыздың соңы: берік негіз бен осал негіз
24
Осы айтқандарымды тыңдап, оларды орындаған әркім үйін берік тастың үстіне
и
қалап салған көреген адамға ұқсас болады.
25
Жаңбыр жауып, өзендер тасып, дауыл тұрып үйді соққылағанда, ол құламайды. Себебі оның іргетасы берік тасқа қаланған.
26
Алайда осы айтқандарымды естісе де, орындамаған әркім үйін құм үстіне салған ақымаққа
к
ұқсайды.
27
Жаңбыр жауып, өзендер тасып, дауыл тұрып үйді соққылағанда, ол опырылып құлап қалады.
28
Иса сөзін аяқтағанда, халық Оның тәліміне қатты қайран қалды.
29
Себебі Иса оларға өздерінің дін мұғалімдері сияқты емес, Құдайдан ерекше билігі бар Біреу ретінде тағылым берді.
қ

а  Яки: Өзгелерге қандай өлшемді қолдансаңдар, сендер сол өлшеммен бағаланып, сотталатын боласыңдар (Лұқ 6:37-38).

ә  Яки: тікенді (не сабан талшығын) (Лұқ 6:41).

б  Жыр 21:16,21-22; 58:7-8,15-16; Қор1 6:1,6; Ғал 3:2; Аян 22:15.

в  Яки: Құдайдан сұрай беріңдер,.. іздей беріңдер,.. есікті қағып тұрыңдар (Лұқ 11:13; 13:24-25; 18:7-8).

г  Лұқ 13:23-25; 3:7-9; 15:28; 18:22-27; Жох 12:42-43.

ғ  24:24; Пет2 2:1-3; Езк 22:27; Елш 20:28-30.

д  Немесе: Тікенді бұтадан жүзім яки ошағаннан інжір жинай ма? (Лұқ 6:43-45; Жақ 3:11-12)

е  (10:15; Иш 2:9-12,17; Лұқ 10:12) Немесе: сол күні.

ж  25:12,41; Мыс 32:32; Дан 12:1; Лұқ 10:20; 13:25-27.

з  Яғни сол істерді істеуге еш құқықтарың болмады.

и  Лұқ 6:47-49; Жар 49:24; Жыр 17:3.

к  Яки: түйсіксіз жанға (25:2; Лұқ 12:20).

қ  Мар 1:22; Лұқ 4:32.