Ошия  13
Исраилдің қатаң жазалануы
1
Өткен замандарда Ефрем тіл қатқанда адамдар қалтырап оның айбатынан сескенетін. Исраилде осы рудың мерейі үстем болатын. Бірақ кейін ол жалған тәңір Бағалға табынып кінәлі болды, мұның соңы өлімге апарып соқты.
2
Ал енді олар күнәға бұрынғыдан бетер батып, өздеріне жалған тәңір мүсінін жасатып алды. Бұл мүсіндерді қолөнершілер шеберлікпен күмістен құйды. Осы жас бұқа мүсіндеріне арнап құрбандық шалғандарға: «Оларды өбіп сүйіңдер!» — дейді.
3
Сондықтан олар тез сейілетін таңғы тұман не тез кебетін шық сияқты, әрі қырманнан жел айдап ұшыратын кебек не үйдің мұржасынан шығатын түтін сияқты лезде ғайып болады.
4
Бірақ Мен сендерді Мысыр елінен алып шыққан Құдайларың Жаратқан Иемін. Өзімнен басқа ештеңені Құдай деп танымаңдар!
а
Менен өзге ешбір құтқарушы жоқ.
5
Мен сендерге иен далада, қуаңшылық жайлаған елде қамқорлық жасадым.
6
Халық жақсы жайылымға қоныстанғанда қарындары тоқ болды. Қарны тойынған кезде олар асқақтап, Мені естерінен шығарды.
7
Сондықтан Мен оларға арыстан сияқты тап беріп, қабылан сияқты жүрер жолын аңдып, шабуыл жасаймын.
8
Оларға қонжықтарынан айырылған ұрғашы аюдай бас саламын да, кеуделерін жарып тастаймын. Оларды арыстандай жалмап, жыртқыш аңдай жыртамын.
9
«Өзіңді-өзің құрттың, уа, Исраил! Сен өзіңе көмек беретін Маған қарсысың!
ә
10
Сенің патшаң қайда екен? Ол сені күллі қалаларыңда құтқарып алсын! «Маған патша мен әміршілер бер!» деген едің. Енді сол билеушілерің қайда жүр?
б
11
Сол себепті Мен ашуланып тұрып, сендерге бір патшаны тағайындадым. Ал кейін қаһарланып, оны сендерден алып тастадым.
в
12
Ефрем халқының зұлым істері жинаулы тұр, олардың күнәларының бәрі де жазулы.
13
Халық анасы толғақ азабын тарта бастаса да, құрсақтан шыққысы келмейтін түйсіксіз сәбиге ұқсайды.
г
14
Мен оларды о дүниенің билігінен босатып, өлімнен құтқарып аламын ба? (Жоқ, солай істемеймін.) Өлім, қайда улы тісің? О дүние, қайда сенің жеңісің? Мен еш аяушылық көрсетпеймін».
ғ
15
Ефрем бауырлас руларының арасында жайқалып өсіп-өнетін. Ал енді Жаратқан Ие шөл даладан шығыстың аптап желін жібереді. Сонда Ефремнің бұлағы құрғап, су көзі тартылып қалады. Ефрем қазына қоймасындағы құнды заттарының барлығынан айырылады.



а  Яғни жақыннан танып сүймеңдер (2:20; 6:6). Немесе: мойындамаңдар.

ә  (Жыр 9:35; 29:11; 53:6) Немесе: Сені құртамын, уа, Исраил! Сонда саған көмек беретін кім бар?

б  8:4; Пат1 8:5; Пат4 17:4.

в  10:7; Пат1 8:7; 10:17-24; 15:26; Пат3 14:7-10.

г  Яғни халық Құдайдың кешіріміне ие болғысы келмей, бұрынғы (күнәлі) қалпында қалғанды жөн көреді (Нқл 9:16-18; 22:3; 29:1).

ғ  Немесе: Өлім, қайда сенің пәлең? Көр, қайда сенің құртуың? Мен істейтіндеріме еш өкінбеймін.